Wordt er ook nog gewerkt aan wat ik altijd noem 'de wintervoorraad'. Ik toonde jullie eerder al de eerste lading zoetzuur en inmiddels is daar een nieuwe lading aan toegevoegd (tien potten).
Ook de piccallilly is gemaakt (ook daarvan tien potten). Wij vinden het heerlijk dat te eten bij wintergroenten als gestampte groene kool, maar is ook bij bloemkool o.i.d. niet te versmaden.
Op de lijst om nog te maken staat ook nog pruimenjam (met dadels en walnoten) en nóg wel een soort jam; weet nog even niet welke. Ik ben een beetje laat voor frambozen (vond ik veel te lang en nog steeds veel te duur...) en de bramenstruik die mij voorzag van fruit, is inmiddels omgehakt....
Eindelijk weer eens een stand van zaken over de stoplap Joppe. Er was van alles wat mij van het werken daaraan afhield: een verbouwing, een grootschalige schilderklus, maar ook en dat was zeker de meest urgente reden: ik kon het niet meer zien.
Er was duidelijk ernstige behoefte aan een loeplamp en het kopen van zo'n ding kostte mij ook nog wel even wat tijd. Inmiddels is die er, wordt het weer herfstachtig en dus meer borduur-/handwerkweer én heb ik mij ten doel gesteld élke dag een stukje er aan te doen. Dat lukt natuurlijk niet altijd, maar een goed voornemen doet een hele hoop. Nu schiet opeens de vaart er weer in en ik zei het eerder: het is zo geweldig leuk werk...
Althans meestal, zien jullie dat gapende gat in de tweede rij: dat patroon heb ik inmiddels verschillende malen uitgehaald, teruggestoken, deels uitgehaald, toch weer overnieuw begonnen en tóch weer uitgehaald. Ik werd er zó nijdig om dat ik bijna Joppe had afgedankt.... Het wil maar niet lukken. Het is een geweldig lastig stukje én het patroon helpt ook helemaal niet mee. Streepjes alleen maar op een patroon, dat moet toch gemakkelijk zijn, maar bij dit blokje is dat allesbehalve het geval.
Ik heb het even laten rusten en zin op een manier om dat anders aan te pakken, bijvoorbeeld door met kleurtjes het patroon na te tekenen en het zo wat overzichtelijker te doen zijn.
Het komt vast goed, ooit, een keer, maar nu ga ik nog even verder met de andere blokken.
Dat is dan weer het voordeel van maar weinig volgers, een mens kan rustig even zijn blog laten voor wat het is, er staan geen grote aantallen mensen te wachten op een nieuw bericht...... Ik kan gewoon een weekje weg en het daarna nog even rustig aan doen :)
Met vrienden doen we geregeld een reisje naar een grote stad. Alleen binnen Europa, de andere werelddelen zijn ons écht te ver weg. Canada staat nog wel stilletjes ergens op een lijstje, maar of dat er werkelijk van komt...
Dit keer Berlijn, waar wij al eerder waren, maar de vrienden nog niet.
Wat is dat toch een geweldige stad, een stad waarin meer dan volop wordt gebouwd. Gloednieuwe super moderne gebouwen maar ook heel oude inmiddels al ineengestorte, die gloednieuw en dan in de oude stijl weer worden herbouwd.
Door de stad lopend kruis je vaak bouwputten die zó groot zijn en zó voetgangervriendelijk zijn ommuurd, dat daar naar kijken je toch al snel een paar uur kan gaan kosten. We hadden de tijd en hebben meermaals stil gestaan en enorme boren enorme gaten zien maken waarin de wapening, van weer enorme proporties, zich een weg boorde. Geweldig om te zien.
Niet alleen de hoogtepunten in de stad hebben we bezocht maar natuurlijk ook een deel van de andere wijken, die ook zo opgeknapt worden dat sinds ons bezoek van twee jaar geleden, daar ook al weer erg veel was veranderd/verbeterd. Prenzlauer Berg is inmiddels een echte aanrader.
Terugrijdend met de trein (een werkelijk supere verbinding, waarin voor ons zelfs geen overstap zat) was de enige conclusie: we moeten werkelijk snel weer!
Links en rechts verschijnen er in blogland de meest mooie haakwerken die er zomers uitzien en vooral ook heel erg gemakkelijk te maken. Dat laatste is natuurlijk lang niet altijd het geval, maar het oogt wel zo.
Het leek me erg leuk dat ook weer eens te proberen. Heel lang geleden maakte ik een beddensprei in donkerbruin, dat was dé trend in die jaren, donkerbruin en oranje.
Inmiddels is oranje weer verschrikkelijk hip. Zo gaat dat.
Maar dat idee om zelf.... werd uitgesteld, eerst even dit afmaken en dat en misschien ook nog dat wat al een tijdje in de kast ligt ... En dat werk van mijn moeder, dat zij nooit heeft af kunnen maken...
Nee het mocht nog niet.
Maar toen we vorige week in ons huisje bij de zee waren en de handwerktas per ongeluk thuis was blijven staan......... toen kon ik werkelijk niet anders dan even naar de winkel in het dorp, gewoon om te kijken of daar misschien iets heel kleins tussendoors stond.
En natuurlijk stond daar wat. Raar idee te veronderstellen dat dat niet zo zou zijn.
Ik toon jullie vast de grannys zelf, het begin. Heb er inmiddels een stuk of twintig af. Nee het wordt niet echt klein, maar geen plaid of deken. Het is een eenvoudig patroon maar zó leuk en heerlijk om te doen.
Van de week gaan we op reis, een lange treinreis, en dat is nou toch zo leuk: dit werk kan in de trein genoeglijk worden voortgezet. Praten en breien (haken) kan tegelijk en de loeplamp is niet nodig; een bolletje katoen, een haaknaald en een schaartje, dat is alles.
Wordt vervolgd.
O ja, bij het pakket hoort ook de kleur rood (maar die moest worden nabesteld) en een stuk stof.
