een dekentje

Doordat ik aan mijn buurvrouw van 88 vertelde over mijn zus en haar 'bedeldeken' kwamen ook uit haar kast 'opeens' dekens tevoorschijn. Gehaakt van alle restjes die ze in de loop der jaren had verzameld. Zomaar gehaakt om wat om handen te hebben. Ik mocht er een meenemen en die ligt nu in het kinderbedje van Lene en Bart.

'nootjes' voor de winter

Als de dagen korter worden en ook weer een stuk kouder, krijg ik het échte wintergevoel en zorg ik graag voor 'nootjes', ofwel een wintervoorraad. Want spruitjes, rode kool, groenekoolstamp enz. moet toch écht gegeten worden met eigengemaakte chutney. En laat dat nou ook net mijn hobby zijn, inmaken e.d. Chutney kan gemaakt worden in allerlei varianten. Ik ben dit jaar al weer te laat voor pruimenchutney, want de daarvoor benodigde pruimen zijn niet meer verkrijgbaar. Volgend jaar, dán heb ik veel meer tijd, dán gaat dat zeker lukken.
Dit keer chutney gemaakt met cranberries en een appel/rozijnenvariant.
De voorraad is nog niet op orde, maar een begin is weer gemaakt.

herhaald recept

Al voordat Bart er was wisten we dat hij een jongetje zou zijn. Zo fijn die nieuwe technieken en ouders die daar meteen open over zijn.... :).  Voor het maken van zijn boxkleed kon dus ook gericht over jongensdingen gedacht worden. Ik maakte van restlapjes van de quilt van zijn moeder, waarover veel later meer, een kleed en quiltte dat met auto's:

Het patroon van die auto haalde ik uit een babybreiboek waar die auto verwerkt zat in een spencer. Die spencer is nu ook gemaakt. Stoer toch?

uitwaaien aan zee

Dat doen we nogal eens, de luxe van een eigen extra plek aan zee.
Dit keer waren we (op uitnodiging) naar Texel en ook Lene was van de partij. Het stoeltje op papa's rug zat geweldig!