Kraamcadeautjes

Een kraamcadeautje maak ik het liefste zelf. 
Zo leuk om te doen en ook zó leuk om te geven. 

Dit keer voor twee babies.
Een truitje voor het babymeisje.

Het dekentje is voor de zoon van onze neef.

een af, het volgende begonnen

Waaraan ik in augustus 2013 begon, een sjaal in zeven kleuren, is nu pas af...... Ik geef toe, de vaart zat er niet in, maar dat komt natuurlijk ook doordat ik er nog wel veel zaken naast doe! De grote quilt natuurlijk (nu al over de helft af gequilt, dat gaat als een speer), de dozen, de boekjes, bakken, lekker koken, kortom van stil zitten komt niet veel.

Maar soms moeten dingen écht opeens af.  En die sjaal was zo'n ding. Het helpt natuurlijk wel mee dat er aan de quilt alleen maar gewerkt kan worden als hij in mijn werkkamer op de grote tafel ligt. En tja, wat moet een mens dan... als bijvoorbeeld manlief voetballen kijkt: breien inderdaad of haken.

Nu dit af is, meteen maar door naar een volgend project: een vestje voor Elin. Nog lekker klein, mt 98/104, en dus te overzien. Ik kwam heerlijk zacht materiaal tegen, half wol, half katoen van het deense merk Hjertegarn.

Op advies van de échte breister in de familie toch echt maar een proeflapje gemaakt, iets wat ik altijd heel erg vervelend vind. Toch gedaan ! Zij volgt tenslotte de haute couture breicursussen en zal het dus wel weten.
Mijn stekenverhouding klopte prachtig met dat wat er op de wikkel stond, maar week iets af van het patroon.
Dat heb ik aangepast.

Het kan beginnen ! Leuk !

even tussendoor

Er wordt regelmatig gevraagd om weer eens een nieuwe foto van de kleine banjers.
Dit keer een van de drie van onze oudste dochter:
Lene (net 5 dus), Kasper (in april wordt hij 4) en Elin (1,5). 

De andere twee komen binnenkort ook weer logeren, dus ook daarvan zal een foto worden gepubliceerd. 

een heuse productielijn

Het is met hobby's eigenlijk een beetje raar. Je moet oppassen dat die niet uit de hand loopt, je huis vol komt te staan met allerhande waar, die wel erg leuk is, maar ja.....
Daarom is weggeven of het gewoon gericht voor iemand maken, eigenlijk dé oplossing.
Dat geldt zeker ook voor mijn kartonnage-liefde. 
Ik vind het heerlijk om boekjes, dozen enz te maken, maar ook erg leuk om er iemand een plezier mee te doen.

Deze herfst heb ik heus 'voorraad' geproduceerd. 

Ik wilde een aantal mensen, hele en halve vriendinnen, verwennen met een boodschappenblokje. 
Het was heerlijk om zo veel leuke reacties te krijgen.

opa's taak voor het feestje van Lene

Toch nog even als aanvulling op mijn vorig blogbericht: 
Marjolein had bedacht dat als een van de onderdelen van het feest het spel Ezeltje Prik ook wel erg leuk zou zijn.
"Kan jij een plaatje zachtboard regelen pap?".
Natuurlijk kon dat.





Vader gaat op stap en zorgt voor een plaat, waarop hij dan ook maar 'even' de ezel schildert.
Is dat nou niet geweldig ?
Het werd een groot succes !

een kinderfeestje

Lene is vandaag vijf jaar geworden, vijf al weer. De tijd is omgevlogen. Dit jaar voor het eerst dus is het een verjaardag met alles erop en eraan..... een familiefeestje, zoals gebruikelijk, maar ook een echte verjaardag op school. 
En dat is nogal wat: er moet worden uitgedeeld, niet alleen op school maar ook bij de naschoolse opvang...; er wordt gezongen nadat de jarige een heuze kroon is opgezet.....; de jarige mag met haar secondanten de school rond voor de andere jufs en meesters.... én er is een kinderpartijtje.

Vrijdag a.s. wordt dat gevierd. Lene mocht maar liefst zes kinderen uitnodigen dus met Kasper erbij zijn dat acht banjers! Ik laat de organisatie van de partij zelf geheel aan mij voorbij gaan. Mij moet je daar niet bij hebben. Ik heb daar eigenlijk te weinig geduld voor en vind al die koters bij elkaar heel erg druk.  

Ik mag Elin ophalen, ook die kun je niet bij zo'n feestje hebben. De kleine druif loopt nét, en wil ook overal met haar neus vooraan staan. Zij gaat lekker mee met mij.

Maar in de voorbereiding van het feest heb ik een taak, meerdere taken. Een daarvan is vandaag al geklaard: ik heb acht knikkerzakken gemaakt die door de kinderen zullen worden versierd. 

herfst

Herfst wordt het nu echt. Na een erg lange nazomer met heerlijk zachte temperaturen moeten we er nu toch aan geloven... het is echt herfst. Terwijl ik dit schrijf slaat de regen met erg dikke druppels tegen de ramen, waait het flink en is het grauw en grijs.
Allemaal ingrediënten voor een genoegelijke dag binnen. Dit zijn dagen om weer eens de winterhobby op te pakken: mijn dozen en boekjes.

Een van mijn vriendinnen is, doordat zij mij bezig zag, ook aan het quilten geslagen. Op les gegaan, een sampler gemaakt en nu aan de eerste echte quiltsteekjes begonnen. Maar quilten kan een mens werkelijk niet zonder een doos...... :-)
Een mooie quilt maken en dan het garen, de naalden, schaartje, speldenkussen, vingerhoed in een plastic tasje naast je te hebben liggen...... dat kán toch werkelijk niet! :-)

Ik heb dus een doos gemaakt. Ik vind dat zó geweldig leuk om te doen en nog veel leuker is het om gericht een doel te hebben en om hem dan weg te geven.
Wel is het zo dat ik dat alleen doe voor mensen waarvan ik weet dat ze het werk dat er aan zit waarderen, het niet zo maar als een doosje zien... daarvoor kost het maken van zo iets toch echt te veel tijd.

En in die doos: een (uiteraard ook zelfgemaakt) speldenkussen én een houten spoel, uit de inboedel van een oude handwerkvriendin, opgewonden met rijggaren. 

Klaar om weg te geven !