Van al die dingen die ik enige tijd geleden van een dierbare vriendin kreeg is er nog één die ik niet eerder toonde: een doosje vol met prachtig handwerk.
Gemaakt rond 1885-1890 door iemand die toen een handwerkopleiding deed (de handwerkakte!).
Bij een dergelijke opleiding was het zaak dat je van alle soorten van (fijn) handwerk de beginselen onder de knie kreeg.
Er zitten heel fijne haakwerkjes bij, frivolité, borduurwerk op tule, naaldborduurwerk, breisels in verschillende technieken, maar ook handwerk waarvan ik de naam van de techniek niet ken, maar feit is wel dat het allemaal heel kunstig is gemaakt.
Om het goed te laten uitkomen is het meeste van het werk vastgenaaid op roze papier.
Ik laat de foto's voor zichzelf spreken, dat lijkt me echt het beste.
En dan nog even de voorkant van het doosje, waarin alles zat 'verpakt': een oud boordendoosje.
Prachtig toch?
 |
| 3 maanden |
Op het meer dan geweldige blog van Willy kwam een paar weken geleden haar geboortekaartje langs en ik wist toch werkelijk zeker dat ook ik de mijne nog ergens in een laatje heb liggen, maar mijn zoektocht (ik geef het toe niet écht een grondige) leverde vooralsnog niets op. Waar ik langzaam maar zeker mijn huis aan het opruimen ben (en dat wel echt grondig) kom ik dat kaartje vast nog eens een andere keer tegen. En als dat zo is, wordt het dán getoond.
Voor nu dan alleen maar even een paar foto's uit die tijd.
Ze zijn gemaakt van de oude foto's en dus niet echt geweldig van kwaliteit, maar het gaat om het idee. Kijk nou dat gesmokte jurkje op de eerste foto.
En dan de eerste schoolfoto... ik was toen vier en weet nog dat we niet met het serviesje mochten spelen, dat was alleen maar voor de foto !
Om dan ook nog maar een foto te laten zien uit de eerste klas.
De trui was eigenlijk geen trui maar een soort van sweater, gemaakt van een van de eerste synthetische materialen.
Op mijn vorig blogberichtje was wel erg weinig commentaar.... niemand die ik met de klosjes en kussens een plezier kon doen. Toch heel jammer. Nu maar hopen dat er nog iets van geluid komt van anderen die ik gericht heb aangeschreven, onder meer door een tip van een van mijn vaste Vlaamse volgsters.
Niet alleen ik, maar ook Lisa, is aan het ruimen geslagen en heeft haar uitgebreide bibliotheek wat uitgedund. Al die boeken en boekjes gaan naar mijn zus die daar met haar handwerkgroep in het buurthuis een goede bestemming voor heeft, nét als voor mijn ruime overschot aan breinaalden. Hup weg ermee en fijn als iemand anders er plezier van heeft.
Een van de dingen waar ik in een ver verleden druk mee ben geweest is het klossen van kant. Ik liet al eens wat oude werken zien. Maar dat is écht verleden tijd; ik ga dat werkelijk niet meer doen.
Toen Leo en ik de 'superzolder' (zoals wij onze vliering noemen) in het kader van 'we bewaren veel te veel' gingen opruimen, kwam ik weer mijn drie kantkloskussens tegen. Een groter platte, een kleine platte en een rolkussen.
Ook daarbij natuurlijk een flinke hoeveelheid houten klosjes, zgn. duitse klosjes en een groot aantal plastic klossen.
Op alle drie de kussens zit nog het laatste werkstuk. Ik heb het werkelijk van de een op de andere dag gelaten voor wat het was....Dat van het rolkussen kan nog wel eens op een babylakentje of zo van pas komen.
Maar dan nu de vraag: wie van jullie kan ik ermee verblijden? Of kennen jullie iemand die daar dolgelukkig van zou worden?
Mail mij of reageer op dit blogbericht. Wie weet.
