Onze keuken moest dringend worden opgeknapt. De verschillende apparaten gaan het een voor een begeven. Ik noem bijvoorbeeld de afzuigkap; de oven en (van de week) de afwasmachine.
Voor de nieuwe apparaten moet dan vaak het een en ander weer worden aangepast en daardoor wat aan de verschillende kastjes worden gesleuteld. Ook een lekkage vorige winter heeft de nodige narigheid doen ontstaan en dus werd het écht tijd voor een grondige opknapbeurt.
De keuken is zo'n dikke twintig jaar geleden in eigen beheer door mijn man en zwager gemaakt. De mannen zijn van het superhandige soort, dat is wel heerlijk. En dan opeens is er een heel vrij weekend, zijn alle kinderen met hun aanhang (uiteraard) op vakantie én komt van de week de nieuwe afwasmachine en daardoor werd het opeens snel schakelen. En nu ziet de woonkamer er zó uit:
Inmiddels hebben we 23 onderdelen van de keuken geschuurd, bijgewerkt (indien nodig) én weer in de eerste laag verf gezet, een lichtere kleur dan de vorige, beter gezegd: het halve recept van de kleur. Tijden veranderen.
Nog 5 onderdelen te gaan, en dan alles uiteraard nóg wel een keer. Om daarná dan ook maar de raampartij, de deuren enz. te gaan doen. Het zal vast daarna weer geweldig zijn.
Alle andere projecten, Joppe, de trui van Bart, de hartjesquilt: éven in de kast.
Ik vind het krijgen van een zelfgemaakt cadeau altijd heel erg leuk. Ik maak ook zelf vaak iets voor iemand waarvan ik weet dat zij (het is altijd een zij) dat leuk vindt. Dit keer voor mijn vriendin Lisa, die zelf ook prachtig kan handwerken en sowieso geweldig handig is ook op allerlei andere gebieden.
Eerder maakte ik voor mijzelf al iets dergelijks en ook voor dochter 1 en aan de reactie van Lisa te zien, dacht ik dat zij dat wel zou waarderen.
Weken geleden al was het af, een mens moet aan dat soort dingen niet te laat beginnen, en vandaag kon het dan eindelijk worden overhandigd.
Ze vond het mooi en was er erg blij mee. Pikant detail: het stofje aan de binnenkant van dit naaldenboekje is uit haar eigen lapjesmand afkomstig. Ik had niet de goede kleur en kon die ook niet vinden en ik weet dat de lapjesvoorraad van Lisa geweldig is, in hoeveelheid maar ook in kwaliteit!
De jongste zus kende een heerlijk pension in Sankt Gallenkirch (Oostenrijk) en wij (de twee anderen) wilden natuurlijk wel mee. Vijf dagen met elkaar op pad, een ware schoolreis.
Twee van die dagen gaan natuurlijk op aan de reis, toch een dikke 800 kilometer, maar die andere drie dagen werd er gewandeld. Soms tussen de buien door, soms wat later op pad.
We hebben genoten, veel moois gezien aan bloemen, weiden, vergezichten. Alle soorten van weer hebben we gehad, van hevig onweer tot snikheet, maar ook regen in plensbuien en opeens nevel boven op de berg. Daar ben ik niet zo van.....
Heerlijke 'Torte' gegeten mit Sahne oder Vanillesauce...... En enorm veel bijgekletst, gebreid, gehaakt en spelletjes gedaan. Echt ongelofelijk gezellig.
Goede schoenen aan, goede sokken daarin, natuurlijk stokken mee en wandelbroeken/wandeljasjes (voor (of eigenlijk tegen) de regen).
Het was geweldig. Ik verwijs voor nog meer foto's naar het blog van de middelste zus.
Saai en dun zijn de meeste pannelappen die je kunt kopen. En eigenlijk moet iemand die een beetje handig is dat soort dingen natuurlijk gewoon zelf maken. Maar dat is nou niet het meest uitdagende werkje en dus wordt dat maar steeds uitgesteld door mij.
Ik heb de tussenoplossing gevonden: pimpen van een paar lappen van de Hema. Daar hadden ze wel een gezellige kleur en op die manier hoefde ik de basis niet helemaal zelf te maken. Meteen ook wat extra vulling ertussen, klaar.
Oké, ik geef meteen toe dat er op dit blog wel mooiere dingen langs komen (:)), maar toch, misschien om anderen op een idee te brengen?
Ik ben gek op fuchsia's, net als op viooltjes. En al jarenlang neem ik mij voor om (als ik daarvoor meer tijd heb) op zoek te gaan naar een paar bijzondere soorten en die dan allemaal natuurlijk te laten overwinteren en stekken en verzorgen en fuchsia-dagen te gaan bezoeken enz. enz.
Ondanks mijn nu parttime-baan (had ik toch járen eerder moeten doen) is er van erg veel extra tijd gek genoeg tóch geen sprake.
Er zijn opeens weer allemaal andere zaken die enorm veel aandacht vragen waarvan bijvoorbeeld de kleinkinderen er een is.
Toch is het mij inmiddels gelukt om nu voor het derde jaar twee fuchsia's over te houden. Mijn man zag het zeer somber in met die planten zo na de eerste winter, maar inmiddels is ook hij ervan overtuigd dat het toch nog helemaal goed kan komen.
Dit jaar dus al weer het derde seizoen.
Zijn ze niet geweldig, vól bloemen en ook nog vól knoppen.
