Al vaak heb ik er naar gekeken en vaak ook gedacht: zal ik wel, zal ik niet?
Nergens voor nodig natuurlijk, nieuwerwetsigheid, luxe, onzin.
Maar nu was ik opeens 'om'. Ook door enthousiaste verhalen van vriendinnen; ook doordat ik op mijn kletsnatte vakantie-adres natuurlijk opeens zonder boek zat; ook omdat het super leuk is en nú met fikse korting.
Ik heb hem dus aangeschaft: een e-reader! En hij is zo geweldig, zo heerlijk klein, weegt bijna niets, kan een container aan boeken bevatten en leest fantastisch. Ik kan het iedereen aanraden. Nu moeten alleen die e-books ook nog eens wat goedkoper worden.
Om het ding heen zit bij aankoop geen hoesje. Dat kan voor (te veel) geld erbij gekocht worden en dát vertik ik dan toch.
Dacht aan Elisanna die de ene hoes na de andere maakt en allemaal even mooi....
Dat ga ik ook doen. De handleiding erbij die zij had aangeraden en aan de slag.
Het was nog niet eenvoudig, ook omdat ik het mijzelf niet gemakkelijker heb gemaakt, door én die paspelband er toch echt omheen te willen, een mooie insteek te maken, die ik eerder bij haar had gezien én mijn 'beeldmerk' op de omslag. De apestaart was al lang voordat die door het world wide web werd ingevoerd mijn paraaf.
Ook dat was nog wel een dingetje, maar met hulp van de oudste dochter, is dat mooi gelukt.
Ben er geweldig blij mee en vind het buitengewoon goed gelukt.
Denk dat er nóg een moet worden gemaakt, voor mijn i-pad....
Mij bereikten klachten over de foto van Bart in mijn vorige bericht. Wel erg lief natuurlijk, sabbelen op opa's horloge, maar wél erg donker. Ik moest toch werkelijk even een andere plaatsen. Bij deze dus.
Wat een vent hè?
Dit weekend hadden we (eigenlijk al vanaf donderdag) de kleinkinderen althans twee van hen te logeren. Geweldig natuurlijk die kleine kindertjes.
Het kleine broertje van Lene moest voor een gelukkig onschuldige ingreep (liesbreuk) even naar het ziekenhuis en dus kwam zij twee nachtjes bij ons logeren. En dan merken we dat we oud worden......, of zou het zijn dat we die kleine bengels niet meer gewend zijn? Ze is stapelgek op ons, ontzettend zoet hoor, écht, komt ook nergens aan waar ze niet aan mag komen, eet álles, speelt heel lief, maar kwekt de hele dag dat het een lieve lust is; ziet álles; ontdekt nog véél meer en wil ook álles zelf uitproberen. Gelukkig slaapt ze nog twee keer overdag en natuurlijk de hele nacht door.
Toen zij naar huis gebracht was, stond Bart op de stoep. Zijn ouders hadden een bruiloftsfeest en ja hoor graag willen opa en oma logeeradres voor Bart zijn. Lene en Kasper wonen zo goed als om de hoek, maar voor Bart moeten we 55 km. rijden. Niet erg natuurlijk, het is het buitenland niet, maar éven naar Bart is minder gemakkelijk dan éven naar Lene en Kasper. Dus logeren bij ons: ja graag!
Bart is nu 9,5 maand en nog zo heerlijk rustig vergeleken bij de oudste doerak. Zegt nog niets, maakt wat geluidjes, tijgert wel de hele kamer door, maar verder hebben we aan hem geen omkijken. Ook hij is geweldig gemakkelijk. Vrolijk, alleseter en een goede slaper.
We hebben genoten van dit weekend en realiseren ons erg goed hoe we boffen met ons stel. Het is weer stil in huis en ook dat is heerlijk.
Dat kan dan weer wel bij slecht weer én vakantie: een flink stuk opschieten met de stoplap van Joppe.
Ik heb het al eerder gezegd, het is zó lekker werken. Of eigenlijk: soms ook helemaal niet..... Sommige van die stoppen zijn zó verrekte lastig en lijken toch zó eenvoudig....., bijvoorbeeld de laatste stop op de eerste rij (helemaal rechts in beeld). Heel fijntjes en ik dacht dat is vast een gemakkelijke...... Maar daarin had ik mij stierlijk vergist. Ik heb het ding wel TIEN keer moeten uithalen.....
De foto is niet helemaal scherp, maar ik verzeker jullie dat het een erg mooi blokje is geworden.
En toen die erop zat, ging het opeens hard.
Het weer werkte enorm mee natuurlijk en ik had álle tijd.
Dat nog blanke stukje ertussen in wordt uiteraard ook nog ingevuld maar dat is er ook weer zo een waarover ik het eerder had.
Voor die blokken MOET ik echt eerst die loupelamp aanschaffen. Dat moet toch werkelijk binnenkort een keer gaan lukken.
Ben nog niet zo ver als Meta, maar toch, het schiet aardig op. Over alle andere projecten is natuurlijk voorlopig nog niets te melden.
Hoe doen anderen dat met wel tien ijzers in het vuur die allemaal opschieten?
Dat waren we, even weg op wandelvakantie in Veneto, Noord-Italië. Een prachtig gebied, de heuvels van de Prosecco-wijn, een vijftig kilometer boven Venetie en onder het ook zo mooie Dolomietengebied.
Maar voor een wandelvakantie heeft een mens toch een beetje goed weer nodig, met wat zon (dat hoeft niet veel te zijn) maar wél droog.
En dat hadden we de eerste twee dagen..... maar die andere tien......
Afzien was het, met érg veel regen. We zijn niet van die types die niets kunnen hebben, maar als de regen met bakken uit de lucht komt, wordt een mens daar tóch chagerijnig van.
Het thuisfront meldde dat het daar niet echt veel beter was, dat scheelde natuurlijk.
Jammer is het wel. Ik kan het gebied aan iedereen aanbevelen, maar dan wél met wat beter weer.
En dan even voor het beeld:
